Rodzaje wytłaczarek

Wytłaczarki można podzielić na jednoślimakowe, dwuślimakowe i wieloślimakowe w zależności od liczby ślimaków. Obecnie wytłaczarki jednoślimakowe są najszerzej stosowane i nadają się do wytłaczania materiałów ogólnego przeznaczenia. Wytłaczarki dwuślimakowe charakteryzują się mniejszym tarciem, stosunkowo równomiernym ścinaniem materiału, dużą wydajnością ślimaka, stosunkowo stabilną objętością wytłaczania, długim czasem przebywania materiału w bębnie oraz równomiernym mieszaniem. Stożkowe wytłaczarki dwuślimakowe serii SJSZ charakteryzują się wymuszonym wytłaczaniem, wysoką jakością, szerokim zakresem adaptacji, długą żywotnością, niską szybkością ścinania, trudnym rozkładem materiałów, dobrym mieszaniem i wydajnością uplastyczniania, bezpośrednim formowaniem materiałów proszkowych itp., z automatyczną kontrolą temperatury, wyciągiem próżniowym i innymi urządzeniami.

W ostatnich latach przeprowadzono wiele badań teoretycznych i eksperymentalnych nad ślimakami, a obecnie istnieje prawie sto rodzajów ślimaków, z których najpopularniejsze to ślimaki separacyjne, ścinające, barierowe, bocznikowe i faliste. Z perspektywy rozwoju wytłaczarek jednoślimakowych, chociaż wytłaczarki jednoślimakowe osiągnęły w ostatnich latach stosunkowo wysoki poziom doskonałości, wraz z ciągłym rozwojem materiałów polimerowych i tworzyw sztucznych, pojawią się nowe, bardziej charakterystyczne ślimaki i specjalistyczne wytłaczarki jednoślimakowe.

W urządzeniach do wytłaczania tworzyw sztucznych, wytłaczarka jest zazwyczaj nazywana maszyną główną, a kolejny element maszyny do wytłaczania tworzyw sztucznych nazywany jest maszyną pomocniczą. Wytłaczarki do tworzyw sztucznych, dwuślimakowe i wieloślimakowe, różnią się od siebie, a nawet nie posiadają różnych typów maszyn, takich jak pręty ślimakowe, czy pierwotne pręty jednoślimakowe, co jest efektem 100 lat rozwoju. Ponieważ wytłaczarki do tworzyw sztucznych służą różnym gałęziom przemysłu i rozwijają się w sposób dogłębny, możliwe jest ich przejście do kierowania konsumpcją rynkową. Podnosi to poziom techniczny na różne sposoby. Przyczyni się to nie tylko do podniesienia ogólnego poziomu branży, ale także do rozwoju całej branży w kierunku społecznej współpracy zawodowej i zwiększenia międzynarodowej konkurencyjności.